Wymaga leczenia operacyjnego wyjątkowo rzadko i w zasadzie wyłącznie u dzieci po 3 roku życia. Do tego bowiem wieku, w miarę rozwoju mięśni jamy brzusznej, przepuklina samoistnie zanika. Nieco bardziej skłonni jesteśmy zaopatrywać niewielkie przepukliny pępkowe u dziewczynek ponieważ mogą w istotny sposób powiększyć się w czasie ciąży. Niekiedy przepuklina pępkowa bywa mylona z przepukliną kresy białej, która występuje w linii środkowej między pępkiem a mostkiem. Przepuklina kresy białej wymaga zabiegu wyjątkowo i ustępuje samoistnie w miarę wzrostu dziecka.
Nie uważa się by jakikolwiek sens miało klejenie przepuklin pępkowych u noworodków czy niemowląt. Postępowanie to nie ma wpływu na losy przepukliny. Często pod plastrami gromadzi się klej i brud, dochodzi do niepotrzebnego stanu zapalnego skóry.
Nawet w późniejszym wieku przepuklna pachwinowa stanowi bardziej problem kosmetyczny niż chirurgiczny. Przepukliny te więzgną zupełnie wyjątkowo. Czasem stanowią pewien dyskomfort na codzień – pacjent natrętnie odprowadza sobie wchodzące do worka pętle jelit. Niekiedy przepuklina pępkowa „płynnie” przechodzi w przepuklinę kresy biełej, która jest już czystą kosmetyką. Niestety plastyka chirurgiczna przepukliny pępkowej, a w szczególności kresy biełej, daje nie zawsze spektakularne efekty pod względem kosmetycznym -trzeba o tym paiętać decydując się na zabieg.
Jeśli zachodzi konieczność leczenia operacyjnego to podejmujemy je u dzieci po 3 roku życia. Zabieg wykonywany jest w trybie jednego dnia i trwa około pół godziny. Obciążenie okołooperacyjne i postępowanie jest podobne jak w przepuklinie pachwinowej. Dziecko wymaga kontroli chirurgicznej po miesiącu.