Pytania i odpowiedzi

Przeszkoda w odpływie moczu na wczesnym etapie rozwoju może prowadzić do dysplazji torbielowatej nerki. Na późniejszym do wodonercza. Te obserwacji ultrasonograficzne się nie wykluczają. Należy też pamiętać, że w USG prenatalnym dziecko nie zawsze pozuje jak by się chciało i jest ono generalnie trudne. Z praktycznego puntu widzenia – na tym etapie nie ma nic do zrobienia, nie ma żadnych możliwych działań, które na tym etapie ciąży mogłyby odmieniać „przeznaczenie”. Trzeba też spojrzeć na rzecz racjonalnie -jedna nerka wystarcza do normalnego życia i nie ma powodu, by ryzykować poważne powikłania  (interwencje prenatalne) dla ratowania szczątkowej funkcji jednej (z dwóch) chorej nerki.

USG w ocenie jąder wędrujących jest badaniem zupełnie marginalnie pomocniczym. Zwykle dotyk zimnego żelu stymuluje mięśnie dźwigacze jąder do skurczu i w trakcie badania znajdują się w kanałach pachwinowych. Na decyzję odnośnie sposobu postępowania wpływ mają tutaj wywiad i badanie fizykalne.
Z Pana opisu wynika, że mamy do czynienia z jądrami wędrującymi, które zabiegu nie wymagają, a jedynie corocznej kontroli (co najwyżej 10-20% takich pacjentów będzie w końcu wymagała zabiegu).
Do ostatecznej decyzji brakuje oczywiście badania fizykalnego – jądra powinny być po „wymasowaniu” obustronnie badalne na długich elastycznych powrózkach. W warunkach domowych w komforcie cieplnym i emocjonalnym powinny być w mosznie.
Generalnie w sytuacji jaką Pan opisuje nie ma pośpiechu i decyzja powinna być podjęta z rozwagą.

Witam, napletki u małych dzieci po prostu chcą być wąskie. Z biegiem czasu, bardzo różnego zresztą u poszczególnych chłopców, uelastyczniają się i poszerzają. Przyjęło się oczykiwać szerokiego napletka po 4 roku życia, choć jest to granica umowna, oparta na jakiejś populacyjnej statystyce. U młodszych dzieci prawie zawsze poprawa jest przejściowa tak jak u Was. Krótko mówiąc, w ogóle na Pani miejscu nie stosowałbym żadnych maści i nie zaprzątał sobie tym na razie głowy.

Jeśli cewnika już nie ma to pomyśleć o zakażaniu dróg moczowych, choć jest bardzo mało prawdopodobne bo rozwinęło się na przestrzeni tak krótkiego czasu.

Niestety nie ma takiej możliwości. U pacjenta z niewydolnością nerek, po przeszczepie najważniejsze jest zapewnienie bezpieczeństwa nerce – swobodnego odpływu moczu. Każdy zastępczy pęcherz jelitowy, który i tak wymaga cewnikowania, stwarza tutaj zagrożenie.

Trudno mi na podstawie Pani maila powiedzieć czy mamy do czynienia z wąskim napletkiem czy tylko przyklejonym. 2 lata temu jedno i drugie byłoby normą, natomiast u 5 latka rzecz wygląda nieco inaczej. Wąski napletek – stulejka – wymaga już leczenia. W pierwszym rzędzie jest to silna maść sterydowa, która okazuje się bardzo skuteczna u większości dzieci. Część może wymagać kilku cykli. Jeśli chłopiec ma 5-6-7 lat a maść okazuje się nieskuteczna można rozważyć zabieg operacyjny. Natomiast przyklejenie napletka jest naturalną cechą dziecięcego napletka i ustępuje stopniowo w bardzo różnym tempie. Generalnie nie ma miejsca na chirurgiczne działania, ponieważ dostarczają dziecku niepotrzebnych cierpień, a napletek przykleja się ponownie. Można go chirurgicznie odklejać, po odpowiednim nastawieniu i przekupieniu pacjenta, w wieku 11-12stu lat.

Zakażanie dróg moczowych u chłopca w tym wieku zawsze jest niepokojącym sygnałem i budzi podejrzenie problemu chirurgicznego. Po wyleczeniu zakażenia układu moczowego przebiegającego z ropomoczem w tym wieku należałoby:
1. Po uzyskaniu jałowego posiewu (wyleczeniu) trzeba dziecko potrzymać jeszcze 2 tygodnie na profilaktycznym  Bactrimie w dawce 2×1,5ml
2. Co prawda USG jak rozumiem było prawidłowe, ale w tym wieku może ono być dość trudne i bardzo zależne od stopnia wypełnienia pęcherza (a to jest kwestia przypadku). Należy je powtórzyć za 2 tygodnie a potem za miesiąc.
3. Część urologów zleciłaby już cystografię mikcyjną. W zależności od dostępności można to badanie wykonać i mieć spokojną głowę. Natomiast mając kilka całkowicie prawidłowych USG można od niego odstąpić.
4. Przez 2-3 miesiące wykonywać badanie ogólne moczu co 2 tygodnie.
Powtórne pojawienie się zakażenia wymusza już wykonanie cystografii oraz 3 miesięczną profilaktykę p/zapalną (Furagin).

Nie ma tu jakichś szczególnie istotnych chirurgicznych czynników wpływających na wybór momentu kolejnej plastyki. Dla emocjonalnego komfortu nastolatka zrobiłbym zabieg bez zwłoki, by nie żył ze świadomością,  że czeka go jeszcze przykra operacja. Być może nie będzie konieczne całkowite obrzezanie – proszę to przemyśleć. W CENTERMEDZIE od 1 listopada ustalane będą terminy zabiegów na przyszły rok.

Witam Panią
Wada jednej nerki nie zagraża życiu płodu. Z tego powodu nie wymaga „karkołomnych” interwencji prenatalnych, które mogły by narazić życie lub zdrowie płodu i matki.
Jedna prawidłowa nerka wystarcza do normalnego życia.
Odnośnie możliwości samoistnego ustąpienia to jest to niezwykle trudne do przewidzenia. Większość poszerzeń układu zbiorczego nerki stwierdzanych w życiu płodowym nie wymaga interwencji chirurgicznej.
Proponuję obecnie USG co 2 tygodnie – by upewnić się, że z drugą nerką wszystko w porządku oraz monitorowanie USG nerki „chorej” po urodzeniu.
Poza monitorowaniem USG nie ma Pani na tym etapie nic do zrobienia.

U takich małych dzieci to często spotykane zachowanie napletka- im młodsze dziecko, tym bardziej napletek „chce”  być wąski i kruchy. Z drugiej strony 3 miesiące to jeszcze stosunkowo świeża blizna. Proces gojenia uznajemy za zakończony po 6 miesiącach.
Jedyne co można zrobić to zastosować maść sterydową – Dermovate – jak poprzednio.
Czas powinien być sprzymierzeńcem.

Witam Panią, u małych dzieci wąski przyklejony napletek jeste regułą. Jednocześnie rozpiętość normy jest bardzo duża. Może Pani spotkać roczne dziecko z prąciem jak u dorosłego oraz 7-latka z przyklejonym, wąskim napletkiem, który za rok sam dojrzeje. Umownie, na podstawie statystyki przyjętą granicą kiedy staramy się doprowadzić do „otwarcia” napletka jest ukończenie 4 lat. Stosujemy wtedy silną maść sterydową, czasem w kilku cyklach. Zastosowanie jej wcześniej nie jest celowe ponieważ zwykle napletek zwęża się ponownie. Wszelkie siłowe działania w pierwszych latach życia nie mają racjonalnego uzasadnienia, przynoszą więcej szkody niż pożytku miejscowo i są bardzo źle odbierane przez pozbawione motywacji w tej sferze małe dziecko. Może go Pani delikatnie odciągać przy kąpieli, bardziej na zasadzie kontroli niż dążenia do wyprzedzania natury.

Witam, sytuacja , którą Pani opisuje jest normalna u dzieci przed okresem dojrzewania. Oczywiście każdy jest inny i zmierza do dorosłego wyglądu w innym tempie. Mastka wydostanie się sama, często następuje to asynchronicznie po obu stronach i siusiak przez jakiś czas jest dziwny. Stan zapalny może się zdarzyć, ale jest on normą, kolejnym naturalnym sposobem na ewakuowanie mastki i odklejenie się napletka. Nie trwa dłużej niż 2 dni i zwykle jest mniej dolegliwy niż próby przedwczesnych lekarskich manipulacji przy siusiaku. Pani pediatra ma rację i zdrowy rozsądek, co wcele nie jest w tych kwestiach powszechne.

Witam, sulejka w tym wieku jest to zwężenie napletka, które uniemożliwia odsłonięcie żołędzi. Nie należy jej mylić z przyklejeniem napletka. Trudno mi to zróżnicowac z Pani opisu, choć mam wrażenie, że dalsze odciąganie napletka nie jest blokowane przez jego średnicę lecz przez przyklejenie. Różnicowanie tych dwóch rzeczy ma znaczenie – napletek wąski potraktujemy w tym wieku maścią sterydową, natomiast przyklejony pozostawimy własnemu losowi na kolejne kilka lat.

Cytowany wynik badania moczu jest z urologicznego punktu widzenia prawidłowy.

To, że dziecko łapie się za siusiaka jest rzeczą absolutnie normalną. Niekiedy wręcz odkrywa aspekty relaksacyjne i rozrywkowe tego miejsca – nie ma się czym martwić.

Jedyne co może przysporzyć Pani zmartwienia przy napletku, którego z tych czy innych przyczyn nie da się odciągnąć to możliwość zropienia zgromadzonej pod nim mastki. Pomimo spektakularnego obrzęku prącia i różnego stopnia nasilonych objawów dyskomfortu ze strony dziecka nie jest to stan groźny i sam ustępuje w momencie kiedy ropa wydostanie się spod napletka.

Witam Pana, w tym wieku napletek może być wąskawy. Jeśli jednocześnie jest odklejony to mocz może wypełniać przezstrzeń pod napletkiem, zanim wydostanie się na zewnątrz. Ogólnie, jeśli ten strumień, który w końcu spod napletka wypływa jest szeroki i nie utrudnia opróżnienia pęcherza to może tak w tym wieku być. U niektórych dorosłych, którzy mają bardzo długi napletek, mocz również najpierw wypełnia przestrzń pod nim a potem wypływa na zewnątrz, co utrudnia „celowanie”.

Co do skuteczności maści sterydowej to ma Pan już doświadczenie – nie należy ich stosować przez ukończeniem 4 lat życia bo rzadko cokolwiek to daje.

Witam, myślę, że warto by pokazać córkę u urologa dziecięcego. Jeśli jest to pojedyńcza torbiel wypełniona przejrzystym płynem to nie jest to problem. Torbiel wielokomorowa, powiększająca się jednoznacznie na przestrzeni czasu albo związana z poszerzeniem moczowodu po tej stronie (nerka podwójna) może nawet stanowić wskazanie do leczenia operacyjnego.

Scyntygrafia nie stwarza żadnego zagrożenia zakażeniem (chyba że ktoś chce je koniecznie wykonać z cewnikiem w pęcherzu, ale to się raczej rzadko praktykuje, choć ma to swój sens).
Kwalifikacja do leczenie chirurgicznego powinna być bardzo ostrożna – zarówno USG jak i wynik scyntygrafii powinny jednoznacznie wskazywać na czyny zastój. W przypadku najmniejszych wątpliwości należy się z zabiegiem nie spieszyć. Znaczna część stwierdzanych w okresie płodowym czy noworodkowo-niemowlęcym poszerzeń górnych dróg moczowych nie wymaga leczenia chirurgicznego i samoistnie ustępuje na przestrzeni lat.
Zabieg, jeśli będzie konieczny, powinien przynieść jednoznaczny powrót do zdrowia, wymaga zwykle kilku kontrolnych USG na przestrzeni roku. Jest to dość delikatna procedura i powinna być wykonana w specjalistycznym ośrodku.

Nie ma żadnych przeciwwskazań do ostrzykiwania podwójnych ujść moczowodów. Po prostu czasem (rzadko ) ujście refluksującego moczowodu jest tak przesunięte to boku, że ostrzykiwanie nie może być skuteczne. Ale taka konfiguracja  dotyczy znacznej mniejszości podwójnych ujść.
Odpływ pęcherzowo-moczowodowy II stopnia rzadko prowadzi do zniszczenia miąższu nerki, szczególnie przy braku zakażeń.
Proponowałbym powtórne ostrzykiwanie Defluxem lub Vantrisem.

Leczenie niezstąpionych jąder gonadotropiną jest zaledwie marginalnie wzmiankowane w podręcznikach, natomiast żaden znany mi mi urolog dziecięcy nie stosuje tej metody. Osobiście nigdy nikomu nie zleciłem gonadotropiny. Prawdziwe wnętrostwo zwykle ma towarzyszący defekt anatomiczny. Może to być towarzyszący worek przepuklinowy, opaczny przebieg jądrowodu itp  – te nieprawidłowości można zlikwidować tylko chirurgicznie. Z kolei jądra wędrujące, które ja myślę mogą przemieszczać się przejściowo do moszny po gonadotropinie  są zjawiskiem fizjologicznym i nie wymagają żadnego leczenia.  Być może jakaś niewielka grupa chorych z niezstąpionymi jądrami mogłaby zostać wyleczona gonadotropiną ale nie wiem jak ją wyselekcjonować i postępowanie takie nie może być regułą.
Natomiast w wieku 15stu miesięcy sprawę trzeba już załatwić i proponowałbym jednak osobistą konsultację.

Witam, nerki bez złogów to dobra informacja – chodzi o kamicę. Jest to raczej rutynowa formułka, u dzieci w tym wieku kamica jest spotykana wyjątkowo.
Natomiast cała reszta to złożony temat. Czy dziecko miało cystografię mikcyjną? Jeśli tak i odpływu pęcherzowo-moczowodowego (refluksu) nie ma to leczenie „moczowodu olbrzymiego” jest z założenia zachowawcze. Nasilenie tej deformacji czyli rozmiary bardzo często są zależne od stopnia wypełnienia pęcherza – ta zmienność przemawia przeciwko chirurgicznemu charakterowi problemu. Prawdziwe zwężenie przypęcherzowe będzie powodowało ciągłe poszerzenie układu zbiorczego nerki i moczowodu , niezależnie od stopnia wypełnienia pęcherza, miedniczka i kielichy będą kuliste, a w przekroju poprzecznym nerki w USG będzie tzw. objaw „Myszki Miki”. Tak więc nawet duże poszerzenie, ale zmienne, nie wymaga zabiegu, natomiast „Myszka Miki” tak. Jeśli uparcie chcieć definiować jakiś rozmiar miedniczki, który wróży chirurgiczną przyszłość to 20mm w wymiarze przednio-tylnym AP (ale proszę tego nie traktować jako reguły).Doksazosyna (czyli np. Apo-Doxan) jest absolutnie słusznym lekiem u tych chorych.
Zastawki dziecko już na pewno nie ma, ale normalizacja i właściwa synchronizacja pracy pęcherza wymaga dużo dłuższego czasu (miesięcy i lat). U dziecka w tym wieku, zwłaszcza z przerośniętym wypieraczem w pęcherzu panują ciśnienia wysokie – do pewnego stopnia ich niekorzystny wpływ niweluje doksazosyna.

Zdwojenie UKM to częsty wariant rozwojowy, zwykle nie stwarzający problemów. Czasem kojarzą się z nim jednak pewne nieprawidłowości – odpływ pęcherzowo-moczowodowy, czasem wodonercze górnego układu.
Pobieranie materiału do posiewów moczu w tym wieku jest kłopotliwe – materiał często jest zanieczyszczony czy to z powodu pobierania woreczkiem (z definicji zanieczyszczone wszystkimi bakteriami ze skóry) czy długiego napletka. Żeby mówić o zakażeniu musimy mieć jednoznaczne zmiany w badaniu ogólnym moczu lub objawy ogólne (niechęc do jedzenia, cuchnący mocz, apatię, podwyższone CRP).
Osobiście staram się w pierwszych miesiącach życia robić takim pacjentom jak najczęściej USG – co 2 tygodnie, potem co miesiąc. Jeśli w którymś USG widać poszerzenie UKM-ów, a przede wszystkim poszerzone moczowody za pęcherzem, to dziecku trzeba zrobić cystografię mikcyjną. W razie stwierdzenia odpływów leczyć je endoskopowo.
Moczowód olbrzymi i wodonercze układu górnego to jeszcze inna historia ale o tym Pan nie pisze.

Zakażenie, nerka podwójna i poszerzenie dolnego układu nerki podwójnej nasuwają natychmiast podejrzenie refluksu (odpływu pęcherzowo-moczowodowego do tego układu). Po wyleczeniu infekcji należy dziecku wykonać cystografię mikcyjną. W razie stwierdzenia odpływu powinno się go leczyć chirurgicznie, ostrzykiwaniem Defluxem lub Vantrisem. Jest to interwencja chirurgiczna w CENTERMEDZIE w trybie jednego dnia (3-4 godziny pobytu), o dużej skuteczności. Marcowy termin konsultacji nefrologicznej wydaje mi się zbyt odległy. W oczekiwaniu na cystografię córka powinna pozostać na stałym leczeniu p/zapalnym – Furagin 1/4tbl na noc.

W teorii scyntygrafia jest idealnym badaniem do oceny pasażu moczu, natomiast w praktyce nie sprawdza się, szczególnie u najmniejszych dzieci i jej wyniki nie mogą być jedyną przesłanką do podejmowania decyzji o zabiegu. O konieczności zabiegu przesądzają:
– zakażenia układu moczowego (jednoznaczne, potwierdzone prawidłowo pobranym posiewem z leukocyturią w badaniu ogólnym)
– ubytek czynnego miąższu nerki w kolejnych badaniach scyntygraficznych („ubytek procentów”) oraz „blok w odpływie” – krzywa kumulacyjna po Furosemidzie
– obraz USG – wymiar miedniczki powyżej 20mm AP, a przede wszystkim kształt deformacji UKM. W prawdziwym zastoju miedniczka i poszerzone kielichy są kuliste, a na przekroju poprzecznym nerki mamy „objaw Myszki Miki”.
Nie widzę Waszego USG, z tego co Pani pisze rozumiem że zakażeń nie było. Dlatego sugeruję powtórną scyntygrafię w odstępie 6-12 miesięcy od pierwszej.

W tym wieku bardzo trudno jest osiągnąć trwałą poprawę jeśli chodzi o szerokość napletka, bo fizjologią jest napletek wąski. Traumę dzieci zwykle przeżywają z powodu uporczywych lekarskich bądź rodzicielskich manipulacji a nie stanu zapalnego – on nie trwa dłużej niż 3 dni i zwykle w tym czasie nie odrywa dziecka od jego normalnej aktywności (chociaż siusiak potrafi wyglądać imponująco strasznie).
Wąskawy napletek, nawet rozluźniony nieco maścią sterydową, może mieć skłonność do mikropęknięć naskórka, które z początku niezauważalne na drugi dzień powodują zaczerwienie napletka i szczypanie – być może stąd niechęć synka do tych działań. Z drugiej strony część dzieci traktuje już siusiaka jako swoją intymność i nie życzy sobie tam żadnych działań.
Podsumowując: trwałego efektu w tym wieku Pani może nie osiągnąć i nie ma sensu za wszelką cenę do tego dążyć. Takie starania podejmujemy po 4 roku życia. Podobnie o zabiegu możemy myśleć po 4 roku albo i później (wyjątkiem mogą być niektóre uporczywe postacie zarostowego zapalenia napletka, często mające początek w działaniach chirurgicznych.
Dopóki dziecko oddaje skutecznie mocz nie ma powodu starać się upodobnić go dorosłego w tym wieku.

Gromadzenie mastki i stanu zapalne pod napletkiem to naturalne mechanizmy odklejające napletek. Są dla dziecka zwykle mniej dolegliwe niż działania chirurgiczne.

Witam, zrobić badanie ogólne i posiew moczu. USG układu moczowego to już nawet trochę na wyrost. To pozwoli wykluczyć problem urologiczny.
W praktyce większość takich sytuacji ma podłoże emocjonalne. Rzadko i raczej u mniejszych dzieci może być związane z robaczycą przewodu pokarmowego.

Spodziectwo zażołędne operuje się, albo nie, właściwie ze wskazań kosmetycznych. Czyli nie ma tu żadnego musu  – jest decyzja rodziców , którzy sami oceniają, jak w przypadku odstających uszu czy garbatego nosa. Większość ludzi podejmuje jednak decyzję o wykonaniu operacji, głównie w trosce o emocje i samoocenę młodego mężczyzny.
Najlepiej znoszą zabieg dzieci w 1 roku życia. W wieku przedszkolnym jest to traumatyczne przeżycie.
Spodziectwu czasem (rzadko) towarzyszy zwężenie ujścia cewki . To rzeczywiście wymaga korekty, bo na przestrzeni lat może prowadzić do groźnych powikłań. W ciągu 4 lat życia autentyczne zwężenie dałoby już zakażenie dróg moczowych, pogrubienie ścian pęcherza, byłoby widać , że dziecko oddaje mocz z wysiłkiem.  Dla potwierdzenia zwężenia można wykonać też badanie przepływu moczu oraz kalibrację cewki.

Napletek w tym wieku może być jeszcze zupełnie przyklejony i wąski.
Z tego co Pani opisuje syn i tak jest „do przodu”. Niewielkie przewężenie ma wszelkie szanse by ustąpić samoistnie na przestrzeni lat.
Odkleić napletek ostatecznie wypada nam w 12 roku życia, by nie zostawiać młodego człowieka z „problemem”. Zwykle wcześniej wyręczy nas
natura.
Czyli nie musi Pani podejmować żadnych działań.

Rozumiem raczej że synek ma „spodziectwo bez spodziectwa”, a nie stulejkę. Rzeczywiście można tutaj ze względów tylko i wyłącznie kosmetycznych zeszyć napletek. Potrzeba prostowania prącia jest bardzo mało prawodopodobna, natomiast być może żołądź jest rozszczepiona i przez to pochylona. Plastyka takiej żołędzi jest czymś dalece mniej kłopotliwym niż prostowanie prącia.
Tyle na podstawie Pani opisu, natomiast proszę nie traktować tego dosłownie – dopóki siusiaka nie widziałem, nie mogę się wypowiadać jednoznacznie.

Z góry przepraszam za lakoniczność odpowiedzi ale jestem na urlopie, mam tylko smartfona i internetowy  hotspot opodal.
Takie zaostrzające się wodonercze jest charakterystyczne dla naczynia dodatkowego krzyżującego moczowod. Zasadnicze jest tu porównanie stopnia poszerzenia UKM na codzień i w momentach ataków. Cytowane przez Panią USG są dla mnie nieczytelne -ważne jest porównanie wymiaru przednio-tylnego miedniczki (AP).
Jeśli różnica będzie tu jednoznaczna jedynym rozwiązaniem jest zabieg.

Synek jest przykładem jak bardzo różne jest w Polsce podejście do leczenia odpływów pęcherzowo-moczowodowych. Z jednej strony taka sytuacja jak u Was, a inni lekarze potrafią przy jednostronnym odpływie III stopnia robić w 3 miesiącu życia cystoskopię, rozpoznawać zastawkę cewki tylnej itd.
Generalnie większość grzeszy nadgorliwością. Natomiast w Waszym przypadku przy zakażeniu w wywiadzie, odpływie dużego stopnia, obustronności odpływów, hipofunkcji jednej nerki nie odważyłbym się leczyć zachowawczo, szczególnie, że w tym wieku nerki są najbardziej „delikatne”.
Cystoskopia na na celu wykluczenie lub przecięcie zastawki cewki tylnej (jakieś prawdopodobieństwo w Waszym przypadku jest) oraz jednoczasowe ostrzyknięcie ujść pęcherzowych moczowodów (Deflux lub Vantris).
Ryzyko powikłań jest minimalne (właściwie tylko zakażenie dróg moczowych). W ośrodku z sensownymi anestezjologami zabieg może być wykonany w trybie jednego dnia.
Z drugiej strony NFZ płaci grosze za zabieg w trybie jednego dnia, woli trwonić pieniądze podatnika wymuszając 3 dniowy pobyt w oddziale.
Nie wiem jaki jest sposób myślenia lekarza prowadzącego, może coś Pani pominęła w relacji, co może mieć wpływ na wybór takiego sposobu postępowania. Ja bym zdecydowanie robił cystoskopię i ostrzykiwał.

Nerka podkowiasta to raczej wariant budowy niż choroba. No może częściej w takiej nerce występuje reflux. Generalnie przy takim USG nie zlecałbym nawet scyntygrafii, raczej kontrolne USG za 2 miesiące i czujność – badanie ogólne moczu. Poszerzenie miedniczki 0,8cm to niewielkie poszerzenie.
Ta scyntygrafia jest niespójna z wynikiem USG, przy czym USG jest tu bardziej wiarygodne (wg scyntygrafii nerka lewa też jest „chora”). Scyntygrafia w tym wieku jest podatna na wiele okoliczności powodujących błędne wyniki.
Byłbym optymistą, USG za 2 miesiące, badanie ogólne moczu jeśli dziecko nie chce jeść, jest apatyczne albo pieluszka brzydko pachnie. W razie infekcji cystografia mikcyjna.